เสร็จจากประจวบก็เร็มบ่ายคล้อย
รถเริ่มเยอะ เพราะคนที่หยุดสงกรานต์เริ่มเดินทางกลับเข้าเมือง
ใกล้เข้าเมือง ใกล้ถึงบ้าน
เราเริ่มปรึกษากันว่า สงกรานต์ปีหน้าถ้าหยุดได้อีกเจ็ดแปดวันเราจะไปไหนกันดี
หวนคิดถึงปัญหาที่เราเจอเรื่องที่พักระหว่างเจ็ดแปดวันนี้
เรามีปัญหาเรื่องที่พักทุกวัน
ตั้งแต่วันแรก wetlandcamp ซึ่งเราจองล่วงหน้าและโอนเงินไปแล้ว
แต่ก่อนไปโทรไปถามเค้ากลับปล่อยห้องเราให้คนอื่น
แต่วิธีการแก้ปัญหา่ของเจ้าของบ้าน ดีกว่าเรือนเคียงตะวันเยอะ
อย่างน้อย เค้าก็รู้สึกผิด รู้สึกเสียใจที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น และพยายามจะแก้ไขมัน
เสนอห้องพักที่อื่นให้โดยไม่ต้องจ่ายตังค์ บอกเราว่าให้เราบอกมาเลยว่าจะให้เค้าทำยังไง เค้ายินดีรับผิดชอบทุกอย่าง
แต่สุดท้าย แขกที่ได้ห้องเราก็ไปเกิดมีธุระต้องออกก่อนกำหนด เราเลยได้ห้องมาคืน โดยไม่ต้องหงุดหงิดหัวใจกัน
ส่วนเรือนเคียงตะวัน เหตุการณ์เดียวกัน วิธีแก้ปัญหาของเค้ากลับกลายเป็นคนละเรื่อง
ได้เงินเราไปแล้วนี่ เลยไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องรักษาน้ำใจกัน
บ้านลลิตา รีสอร์ท ที่สตูล
ที่อยู่ในเวบกับบ้านพักอยู่คนละที่
เล่นเอาเรางงไปหลายตลบ แต่ด้วยอัธยาศัย การพูดจา
เค้าก็ได้ใจเราไปหลายกระบุง
เรื่องที่เราหงุดหงิดตั้งแต่วันแรกๆ เรื่องที่ดูใหญ่โต
อย่างที่เรือนเคียงตะวัน ที่เรารู้สึกว่าเราโกรธมาก
แต่พอวันท้ายๆ เรากลับรู้สึกว่า มันก็นิดเดียว
มันก็อย่างนี้แหละ รสชาติการเดินทาง
แต่ก็รู้สึกว่าต้องพูด เพื่อที่ว่าคนอื่นๆ จะได้ระวังกันไว้ด้วย
มันก็ถือว่าเป็นทริปที่ดี สนุก อิ่มหนำสำราญ กินอย่างราชาในราคาประหวัด
ออกเดินทางตั้งแต่วันที่ 9 เมษา กลับ 16 เราเก็บเงินกองกลางไปคนละแค่ 6,500 ซึ่งเราถือว่าโอเคมาก
ปีหน้าฟ้าใหม่ หวังว่าจะได้มีโอกาสร่วมทริปกันอีกนะคะ